Portret van Pierre
Pierre wordt zelfstandiger. Het merendeel van zijn activiteiten werden bij middel van visuele hulpmiddelen aangeleerd.
Pierre is een jongeman van 21 jaar. Hij woont bij zijn ouders en gaat overdag naar een dagcentrum. Pierre is enige zoon.
Pierre praat maar door zijn uitspraak is hij door mensen die hem niet kennen vrij moeilijk te verstaan. Om dit te verhelpen wordt een alternatief communicatiesysteem.
Hij herkent enkele woorden maar kan niet lezen. Hij heeft een zekere autonomie: hij kan zich zelfstandig wassen, aankleden en scheren. Hij kan ook enkele gerechten klaarmaken en alleen naar de winkel in de buurt gaan. Het merendeel van zijn activiteiten werden bij middel van talrijke visuele hulpmiddelen aangeleerd. Pierre gebruikt deze in het dagdagelijkse leven: om zonder hulp allerlei taken uit te voeren (koken, zich scheren, zijn gsm gebruiken...) en om zich aan een aantal regels te houden (enkel zijn papieren gebruiken en niet die van zijn ouders, op straat geen afval oprapen, enz.).
Pierre is gefascineerd door ronde voorwerpen. Hij tekent altijd cirkels en kijkt voortdurend uit naar knikkers en ballen. Pïerre 'verzamelt' kleine voorwerpen die hij op bepaalde plaatsen in huis legt. Thuis houdt hij zich altijd met dezelfde activiteiten bezig: de vaat doen (hij speelt graag met water), de waterpomp in de tuin gebruiken, muziek beluisteren, op de computer met het Adibou-programma spelen. Met deze activiteiten kan hij lang geconcentreerd bezig zijn.