Hoe omgaan met de druk van de school, het CLB, een voorziening of het netwerk om medicatie te geven aan mijn kind?

Ook al hebben mensen goede bedoelingen met het geven van advies om te starten met een farmacologische behandeling, toch blijft het jouw beslissing. Hierbij enkele denkpistes bij de afweging om al dan niet te starten met een farmacologische behandeling:

  • Vraag naar de reden van het advies. Waarom denken ze dat dit de (enige) oplossing is?
  • Wie zal er werkelijk voordeel hebben bij het nemen van de medicatie? Zal ook jouw kind er voordeel bij hebben?
  • Heb je voldoende informatie om de mogelijke voordelen en nadelen goed af te wegen?
  • Heeft het voorstel te maken met het overstijgen van de draagkracht van de mensen uit de omgeving? Zijn er dan alternatieven mogelijk om hieraan tegemoet te komen? Hebben deze mensen voldoende informatie over jouw kind en in het bijzonder hoe ze jouw kind kunnen ondersteunen om problemen te voorkomen of om ermee om te gaan?
  • Heeft de arts die je een farmacologische behandeling adviseert voldoende kennis over autisme en meer bepaald het autisme van jouw kind?
  • Hoe zal de opvolging van de farmacologische behandeling gebeuren? Is deze voldoende frequent? Hoe evalueert men de effecten van de behandeling? Kan je tussendoor contact opnemen met jouw vragen?

Heb je het gevoel dat je zelf geen keuze mag maken? Heb je het gevoel dat je je moet verantwoorden ten aanzien van de omgeving (familie, arts, school, … )? Het kan voor jou misschien een hulp zijn om er met een ervaringsdeskundige - een ouder van een kind met autisme - over te praten. Je kan bellen naar de Autismetelefoon 078/152.252

Vergeet niet

Wanneer iemand je vertelt over de positieve effecten van een bepaald medicijn wil dit nog niet zeggen dat dit medicijn voor jouw kind met ogenschijnlijk dezelfde problemen de gepaste behandeling is.