Portret van Arthur

Dankzij de visuele hulpmiddelen zijn er minder moeilijke momenten omdat Arthur tijdig wordt verwittigd als er veranderingen zijn.

Arthur is 10 jaar oud. Hij gaat naar een school voor buitengewoon onderwijs. Arthur praat niet, maar communiceert met behulp van foto's en pictogrammen (PECS). Zijn map met afbeeldingen is erg belangrijk voor hem omdat hij ermee kan 'zeggen' dat hij honger of dorst heeft, kan laten weten wat hij wil doen en kan uitdrukken wat hij voelt. Hij gebruikt ze overal waar hij gaat.

Door het huis in duidelijk afgebakende zones te verdelen, kon het probleemgedrag van Arthur worden ingeperkt (concentratieproblemen, agitatie, de kranen openen, enz.). Een paar voorbeelden: de keuken bevindt zich in een aparte uithoek (zodat het gezin Arthur indien nodig de toegang kan ontzeggen), het toilet is afgescheiden van de badkamer (Arthur wordt er niet meer toe aangezet om de kranen open te draaien), één van de ruimtes wordt uitsluitend als zitkamer gebruikt (zodat de anderen rustig tv kunnen kijken) en Arthur mag er niet met zijn speelgoed komen.

In de woonkamer hebben de ouders van Arthur visuele ondersteuning voorzien. Een dagschema visualiseert zijn dagprogramma. Op die manier weet hij precies waaraan hij zich mag verwachten. Een weekschema toont de activiteiten die voor de komende dagen voorzien zijn (bijvoorbeeld een fietstochtje op zondag, de thuiskomst van zijn mama en zijn broer, enz.).
Dankzij deze visuele hulpmiddelen zijn er minder moeilijke momenten omdat Arthur tijdig wordt verwittigd als er veranderingen zijn. Bijvoorbeeld wanneer een activiteit waar hij van houdt, wegvalt of naar een andere dag wordt verplaatst. Het weekschema helpt Arthur ook begrijpen dat het bijvoorbeeld niet mogelijk is om vandaag naar het zwembad te gaan zoals hij zou willen, maar dat hij er zaterdag naartoe mag.

Arthur gaat naar de scouts. Hij neemt eveneens deel aan vrijetijdsactiviteiten die georganiseerd worden door een jeugddienst.